ابتکار و نوآوری و کارآفرینی دبیر انگلیسی دبیرستان حکیم نظامی دیروز و مدیر دبیرستان دین و دانش امروز قابل توجه و مثال‌زدنی است. صبح‌ها و بعدازظهرها کلاس‌هایی را به جهت دانش‌افزایی طلاب دایر می‌کردند و دروس جدید همچون ریاضیات، علوم، فلسفه که به طلاب آموزش می‌دادند. اسامی دانش آموزان و حتی کارنامه‌های آنان که با دست آقای بهشتی امضاء شده است اینجا موجود است که شما می توانید ببینید

بسم الله الرحمن الرحیم

قال رسول الله صلی علیه و آله و سلم: «انا مدینه العلم و علی بابها».

حکیم فردوسی چه زیبا گفته که:

من شهر علمم، علی‌ام در است/ درست این سخن گفت پیغمبر است

اعضای مؤسس دانش آموختگان دبیرستان دین و دانش این مأموریت را به من دادند که گزارشی را خدمت شما عرض کنم، البته بیشتر روایتگری است تا گزارش ولی من وقتی این فضا را دیدم خدمت آقای دکتر رجبی هم عرض کردم که با توجه به اسامی که بر اساس مستندهایی از اسناد آن زمان بدست آمده و این‌جا ثبت شده است، جالب است که این اسناد را هم ملاحظه بفرمایید.

گفتم یک بیت شعر بخوانم که وصف حال ما باشد. این شعر را هم ایشان تأیید کردند که بنده می‌خوانم و بعد گزارش را خدمتتان عرض می‌کنم.

ز دیده‌ام گل خون جوش می‌زند/گویی که قتلگاه شهیدان کربلا اینجاست

با یاد یاوران فکر و فرهنگ، عشق و عقیده، بزرگواران آیت‌الله مهدی حائری یزدی و آیت‌الله سیدمحمد حسینی بهشتی که پنجاه و هشت سال پیش به تاریخ چهارم تیر هزار و سیصد و سی و چهار این دو مدرس تصمیم گرفتند مدرسه‌ای تأسیس کنند [به نام دین و دانش]. سید بزگوار ما به خاطر فعالیت‌های سیاسی که در دوران پهلوی دوم داشت نمی‌توانست مجوز تأسیس مدرسه را بگیرد ولی آیت‌الله حائری یزدی که فرزند مؤسس حوزه علمیه قم بود در نامه‌ای به شماره 533-23 در تاریخ 4/4/1334 با دست خط وزیر فرهنگ وقت، آقای دکتر محمود مهران اجازه یافت دبیرستانی به نام دین و دانش در قم ایجاد کند و طبق همان نسخه‌ای که به آقای معادیخواه هم داده‌ام، آقای دکتر مهران از آیت‌الله بروجردی خواسته بودند که برای شورای فرهنگ یک نفر را به ایشان معرفی کنند که آیت‌الله بروجردی آقای مهدی حائری را معرفی کردند.روی این سند [که در دست بنده است] عکس آقای حائری هم موجود هست و این حکمی که در آن سال‌ها داده شده در یک کاغذ آرم‌دار [نوشته شده که مربوط به] آموزش و پرورش قم است. یعنی این‌ها تا این حد با هم نزدیک بودند که همان طور که در این عکس هم [مشخص است] رئیس آموزش و پرورش قم در کنار آقاشیخ مهدی حائری قرار گرفته‌اند و اما آن حکم این است که به آقای مهدی حائری یزدی طبق 879 اُمین جلسه شورای فرهنگی عمومی اجازه تأسیس یک باب دبیرستان کامل پسرانه به نام دین و دانش داده می‌شود که در شهرستان قم به مدیریت خود دائر کنند مشروط بر اینکه کلیه مقررات وزارت فرهنگ را دقیقاً اجرا نمایند و …

در هفتم اسفندماه 1352 همان طور که در این سند که در دست بنده با خط شهید بهشتی موجود است ایشان نامه‌ای می‌نویسند به این مضمون که:

«اداره آموزش و پرورش شهرستان قم با تقدیم احترام به استحضار می‌رساند دبیرستان ملی دین و دانش بر طبق اظهارنامه رسمی 23533 هزار و سیصد و سی و پنج مورخ 4/4/1334 که در 879 امین شورای عالی فرهنگ مورخ 28/3/1334 به تصویب رسید در قم تاسیس گردید و در سال 1350 بر طبق اجازه‌نامه 43881 اسفند 49 آرم اداره به تاسیس دوره راهنمایی اقدام کرده است. اینک که دوره راهنمایی دین و دانش تکمیل شده، خواهشمند است دستور فرمایید نسبت به صدور امتیازنامه مربوطه اقدام لازم به عمل آید.

از طرف صاحب امتیاز، سیدمحمد حسینی بهشتی.»

امانتداری را توجه کنید که امضاء هم که می‌کنند رئیس دبیرستان نمی‌نویسند بلکه می‌نویسند از طرف صاحب امتیاز محمد حسینی بهشتی. که ما و دانش‌آموزان جدیدی که در این دبیرستان هستند،انشاءالله فقط همین امانتداری و این آزادگی را از شهید بهشتی یاد بگیریم کفایت می‌کند. و دیگر اینکه یاد بگیریم که اول باید مستدل حرف بزنیم، بعد مستند و البته کار ما هم مستمر باشد.

وضعیت کانون هم به این صورت است که تمام این آقایانی که از اعضای کانون هستند تأمین اولیة مالی این کانون را این‌ها عهده‌دار شده‌اند که انشاءالله استارت اولیة این کانون زده شود و بعد هم به امید خدا با حضور گسترده‌تر، اهداف این کانون با عضویت بیشتر دوستان ادامه یابد.

رسیدیم به اینجا که از شهریورماه 1334 مدیریت دبیرستان از طرف صاحب امتیاز به عهده سیدمحمد حسینی بهشتی واگذار گردید. حالا من می‌خواهم به این برسم که نوآوری شهید بهشتی چه بوده است. ابتکار و نوآوری و کارآفرینی دبیر انگلیسی دبیرستان حکیم نظامی دیروز و مدیر دبیرستان دین و دانش امروز قابل توجه و مثال‌زدنی است. صبح‌ها و بعدازظهرها کلاس‌هایی را به جهت دانش‌افزایی طلاب دایر می‌کردند و دروس جدید همچون ریاضیات، علوم، فلسفه که به طلاب آموزش می‌دادند. اسامی دانش آموزان و حتی کارنامه‌های آنان که با دست آقای بهشتی امضاء شده است اینجا موجود است که شما می توانید ببینید.

حال اگر این دو بزرگوار نبودند یعنی آیت‌الله شیخ مهدی حائری و آیت‌الله دکتر بهشتی، ما همین مختصر ادب و فهم را هم نداشتیم چراکه آقای دکتر بهشتی حتی در راه رفتنشان به ما مشی و روش طی طریق را می‌آموختند. اگر این دو بزرگوار مؤسس این بنای خیر و فکر و فرهنگ و دین و دانش و درایت و دانایی نبودند و همکارانی که با آنها همکاری می‌کردند امروز ما هم نبودیم. به نظر من زمینه رنسانس حوزه علم و عمل در میدان و حوزةقدیم و مدرسةجدید فراهم آورده شده است. برخی از این عزیزان به دیار باقی شتافتند و برخی در قید حیاتند.

دکتر بهشتی در این 53 سالی که نعمت حیات داشت یک دقیقه هم از عمر پربارش را تلف نکرد. مدتی خیلی کوتاه اما پربرکت.

در اینجا یادی از دبیران می‌کنم و یادی از طلابی که اینجا درس خوانده‌اند. ضمناً برخی از این مربیان برای هر دو گروه دانش‌آموزان در صبح و طلاب و فضلا در نوبت بعدازظهر، تدریس می‌کردند؛ از جمله آیت الله ناصر مکارم شیرازی، آیت‌الله دکتر مفتح، حجت‌الاسلام دکتر احمدی که فعلاً استاد دانشگاه تربیت مدرس هستند و در پایان اسامی برخی از عالمان دینی که در کلاس‌های عصر و شب شرکت می‌کردند را خدمتتان عرض می‌کنم؛ تقسیم‌بندی اینکه کدام یک از آقایان مسئولیت اداره و تدریس این کلاس‌ها که شامل کلاس حساب، کلاس زبان و … می‌شد را با توجه به برخی از این اسامی که در دست بنده است، خدمتتان عرض می‌کنم.

حساب اول: خشروشاهی، زین العابدین قربانی، واحدی، عالمی، فقهی، ربانی شیرازی.

حساب دوم: آقای علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، ربانی رشتی، خامنه‌ای (سیدمحمد)، نیری، بهجتی اردكانی، حیدری، مصباح یزدی،‌ روحانی،‌ شبستری، حائری، كیوان، موسوی همدانی،‌ حمیدی، گلسرخی،‌ موحدی، سبحانی،‌ مكارم، نوری،‌ مفتح، لاله‌زاری و شبیری.

داوطلبان علوم: آقایان مصباح یزدی، احمدی،‌ مبصر همدانی، بهجتی، وافی،‌ فقهی.

زبان: آقای دوانی، مصباح یزدی، نیری،‌ الهی،‌ وافی، سبحانی، فقهی،‌سیدعلی خامنه‌ای، سیدمحمد خامنه‌ای، خسروشاهی، شبستری، سیدجواد نورپایی، محمدجواد حجتی كرمانی، علی حجتی كرمانی،‌ ربانی شیرازی، سیدجواد علم‌الهدی،‌سیدابراهیم خسروشاهی.

اسامی دانش‌آموزان دبیرستان هم موجود است که بنده اینجا فقط به ذكر اسامی دانش‌آموختگان‍ اعضای كانون اکتفا می‌كنم:

جناب آقایان سیدحسین وزیری كه همكلاس ما بودند، هادی مهاجری، سیدمحمد میرمحمدی، رحیم كمالیان، محمدحسین قدوسی، دكتر صادق طباطبایی،‌ نصرت‌الله شادنوش، دكتر محمد رجبی، سیدمحمد صادق خرازی و بنده محمدحسن اصغرنیا.

زندگی هنگامه‌ی فریادهاست                سرگذشت درگذشت یادهاست

امیدواریم كه بتوانیم انشاءالله در این مدرسه‌ای كه پر از خاطره است كاری كنیم كه دوباره به همان شکلی كه آقای كاظمی [مدیریت فعلی دبیرستان]هم مد نظرشان است بازگردد.